Newton Amca'nın 1. Kanunu

Fizikçi Newton amca taa iki yüzyıl önce demiş, ne etki verirsen o tepkiyi alırsın. Etki ettiğin kadar tepki kanunu. Bu yasa fizik için söylenmiş olsa da hayatın her alanında geçerli. Sonuçta her şey enerjiden ibaret.

Bebeler de doğduklarından itibaren çeşitli yollarla etkilemeye çalışırlar dünyayı. İlk zamanlarda ağlamadır bu, sonra eller bacaklar da bu amaca hizmet eder. Bebenin etkisine hemen tepki vermek önemlidir. Yoksa kendini dünyada yalnız ve en önemlisi de önemsiz hisseder. Mesela devlet yurtlarındaki sahipsiz bebeler böyleymiş :(Tüm ağlamalarına hemen tepki verilmeyince ağlamanın işe yaramadığını anlayıp sessizliğe gömülürmüş bebeler. Sakın ağlamayan bebe ne güzel dediğinizi duymayayım, ruhundaki yaraları bilmiyoruz hiç birimiz. Diğer yandan hem ağlamayan hem de tatmin olmuş bir bebe yetiştirmek mümkün. Etkilerine anında tepki vererek! Bir süre sonra bebe ağlamayı bırakıp hafif bir ses çıkarır, çünkü annesinin hemen koşup geleceğini, ağlamasına gerek olmadığını biliyordur.

Tabi bebekler başka nedenlerden dolayı ağlamaya devam edebilir, karnı ağrıyordur, dişi acıyordur belki, buna karşın annesini çağırmak amacıyla (acıkma, kaka yapma, kucağa alınma vs) gibi sebeplerle ağlaması minimuma iner.

Zaman geçip bebe büyüyünce, ilk başta duydukça ölüp biteceğin, sonrasında günde bin kez söylüyor diye baygınlık geçireceğin anneaaaa nidalarına karşı bazen tepkisiz kalmak isteyebilirsin. Hatta  benim kafamı yastıklara gömme isteğim bile doğuyor zaman zaman. Fakat mikemmel bir anne olarak hemen Newton amcayı hatırlıyorum ve geldim annem, yettim paşam, söyle yavrum lafları eşliğinde bebenin yanına varıyorum. Neme lazım şimdiden etkiye tepki verilmesi gerektiğini benden öğrensin de, yarın öbür gün hadi yavrum, kalk bebem, giyin tatlım, yemeğini bitir prensim gibi lafları binletmeden dediğimi yapsın ! Umarım yani.